kadınlar bir gün çekip gittiklerinde, peşlerinde ’yetim-öksüz’ kalan çok olur.
mutfaktaki dolap, perdeler, kavanozun içindeki eski düğmeler, özenle saklanmış küçülmüş giysiler, dolap diplerindeki kurdeleler...
çekmecenin dibinde artık kimsesizdir eski tarak.
sabah karanlığında mutfaktan gelen tıkırtılar susar, yetim kalmıştır tabaklar.
bir kadın gittiğinde hep suyu unutulur saksıların.
sık sık boynunu büker ’sarıkız’.
teki kalmış o eski bardağın anlamını bilen olmaz, değerini kimse anlayamaz krom hac tasının.
balkon artık sessizdir.
koridor kimsesiz.
bir kadın gittiğinde...
bir kadın gittiğinde ne çok kişi gider aslında; bir ağır işçi, bir temizlikçi, bir bakıcı, bir bahçıvan, bir muhasebeci...
bir anne gider...
bir dost...
bir arkadaş...
bir sevgili...
ne çok kişi yok olur aslında, bir kadın gittiğinde.
Bekir Coşkun
Kadın İsterse Sığdırır
Küçücük bir odaya bir sürü eşyayı ,
Minicik kavanozlara renk renk reçelleri ,
Bir su bardağına denizi ,
Kol çantasına eczaneyi ,bijuteriyi ,aile resimlerini ....
Bir ruhuna geceyi sığdırır ,
Bir elbiseye anıyı ,bir şarkıya hıçkırıklarını ,
Bir bakışa şehveti ,bir dokunuşa şefkati ......
Bir yürüyüşe umursamazlığı ,bir dudak büküşe dayanılmazlığı, bir gülüşe unutulmazlığı .......
Bir sigaraya efkarını ,bir kahveye sırlarını ,bir susuşa çığlıklarını ........
Bir erkeği bir ömür kalbine ve yatağına sığdırır ,bir bebeği karnına ve tüm hayatına .........
Kadın isterse her şeyi sığdırır da bir kendi sığmaz ,sığdırılamaz nedense şu koca Dünyaya
Özdemir Asaf
Her evin sessız kahramaları Kadınlar …. Şairlerimiz ne de güzel anlatmış… Bir bebeği karnına ve tüm hayatına sığdırır… Ne çok kişi yok olur aslında, bir kadın gittiğinde… Herkes hayatındaki kadınlara sahip çıkmalı…Anasına, karısına, kızına, kardeşine, ninesine yanındaki her cana en çok da kadınına (yolları ayrılsa bile) sahip çıkmalı…
Sevgiyle kalın hoşçakalın..
