Yeni bilim anlayışı,bütünün ve karmaşık olanın ancak bu bütünün ayrıntıları ile açıklanabilmesi olarak anlaşılabilir. Hobbes karmaşık siyasal toplumu anlamanın yolunun bu toplumu oluşturan insandan ve insan doğasından geçeceğini belirtir. İnsan doğasının temelinde üstün bir otorite gözlenmediğinden doğal durum tasarımına varan Hobbes ,insan doğasında sürekli bir çatışmanın olacağı sonucuna varır. Bu çatışma insan doğasında var olan rekabet ve güvensizlikten doğacaktır. Bu sürekli şiddet ve korku ortamı akıl sahibi insanı barışın sürekliliği amacıyla devlet kurmaya iter. Devlet,bu durumda insanların doğal haklarını devrederek yapay bir uzlaşma ile toplumsallaşması olacaktır. Hobbes'un kullandığı devlet metaforu leviathan'dır. Devletin yapay bir sözleşme ile kurulmasıyla artık çok sayıda insan tek bir kişiye dönüşecektir. Egemenin sözleşmenin tarafı olmaması ve yetkilerinin devredilemez oluşu doğal özgürlüğü sınırlandıracak bir güç olmayacağı anlamına gelir. Bu mutlak egemenlik anlayışı hem devleti yok olmaktan koruyacaktır hem de doğa durumuna (savaş hali) dönüş yollarını kapatacaktır. Hobbes böylelikle insanların refahının sağlanması görevini egemene vermiş olacaktır. Bir çeşit sosyal devlet anlayışıdır.