Oğuz Gümüşkaynak


Unutmak mümkün mü?


Kıbrıs Barış Harekatını unutmak ne mümkün. Kıbrıs´ın sarp kayalıklarla örülü Beş Parmak dağlarına paraşütle yağmur gibi inen Türk askerinin aşağıdan makineli tüfek yuvalarından binlerce sıkılan mermilere karşın aşağıya inmeden şehit olan, şehit olan silah arkadaşlarının intikamının yine aşağıya inen yaralıda olsa sağlamda olsa silah arkadaşları tarafından alınan ve bir Türk dünyaya bedeldir söyleminin kanıtlandığı gündür. Arap ümmetinin içinde bir devlet ve bir lider vardı ki Muammer Kaddafi bütün Hristiyan alemi Türkiye´ye her konuda ambargo uygularken Türk askerinin yakıtı bitmişti tanklar bir adım öteye gidip savunma için mevziiye girecek yakıtı bulamağı zaman yasını tuttuğumuz Arap liderlerinin duyarsız kaldığında Rum tarafına destek mesajları yayınladıkları gün siz yoksanız ben varım deyip Türk askerine silah yakıt erzak gönderen ve gönderilen yardımları bizzat sırtında uçağa kendisin yüklediği katledildiğinde duymadığımız görmediğimiz tanımadığımız çöl aslanı Türk dostu Muammer Kaddafi´ye de saygı sevgi rahmet ve hürmetler gönderiyorum. Işıklarda uyusun. Zafer böyle yazıldı ve o Türk askeri ki savaşın içinden barışı doğurdu Kıbrıs´ta savaş sadece Rumlara karşı verilmedi bu savaş yedi düvele karşı verildi. Dönemin genel kurmay başkanının söylemiyle savaşın siyasi kanadını siyasiler kazansın yeter biz bu harekatın askeri yönünü hallederiz dediği söylemi hala kulaklarımda. Harekata Kayseri´den giden askerlerin Kayseri hava alanına doğru giderken getirdiği tekbirleri söylediği marşları yol boyuna dizilenlerin dualarını askeri reoların arkasından Türk bayraklarıyla koşup nefesimiz yettiği yere kadar askerimize verdiğimiz destek tek kanallı bir çok ilde paket yayın yapan TV lerin olduğu kulaklarımızı radyodan, gözlerimizi gazete sayfalarından ayırmadığımız askerlik şubelerinin önünde ne olur bizide askere alın diyen yaşlısı genci Türkü, Kürdü,  Lazı, Çerkez´i,  Alevisi, Sünnisi yani Türk halkının sözde değil özde tek yumruk olduğu askerini bağrına bastığı gün bizim destanımız en son bu savaşta yani Kıbrıs´ta yazıldı. Biz askerimizin boynunu keseni biz askerimizi çırıp çıplak soyup kemerle kamçıyla değnekle yapmayın vurmayın dedikleri halde linç edenleri kahraman değil askerine ektiği hasatın ürününü bu yıl bu hasat askerimin deyip hasadını da maaşını Türk ordusuna bağışlayanları kahraman ilan ederiz. Yine diyorum yine diyorum Gazi Mustafa Kemal Atatürk´ün deyimiyle ne mutlu türküm diyene?