Sevgili dostlarım, kişinin tüm insanları yada her hangi bir insanı sevmeden önce Sevgi içindeki ilk sorumluluğu kendisine karşı olanıdır.. Ve bu her zamanda böyle olmalıdır.. Eşimizi, dost, akraba ve komşularımızı da kendimiz gibi seveceğiz. Bu anlamda Kutsal Kitabımızda İnsanın kendisine olan Sevgisini varsayar ve ona kendisini sevdiği kadar başkalarını Sevmesini de telkin eder... İNSAN ancak kendisini severek olgunlaşırken duyduğu sorumluluğun derinliği ve ölçüsü kadar başkalarına da Sevgi duyumsayabileceğini söylemek yeterli olur.. Gerçekte İnsan olmak sorumlu olabilmektir. Sevgi gerçekten sorumlu olduğunda, kişinin görevi tüm İnsanları sevmektir. İnsanın bu görevi benimsemekten başka seçeneği yoktur. Sevgi içinde sorumlu olmak kişinin başka İnsanların da sevmesine yardım etmek demektir... Sorumlu Sevgi evrensel özünde İnsanlığa sahiptir. Sevgiye kendi içinde güvenli bir şekilde sahip olmalıdır. Kendisini Sevgiye adamalı, Sevgide kararlı ve değişmez olmalıdır. Sevgi mutlak bağlılık ve adanmışlıktır. Sevgi aynı zamanda en güçlü teskin ve telkin edici bir İLAÇTIR. Ben yaşamımda Sevgiyi daima AYNA gibi buluyorum. Bir başka kişiyi Sevdiğimde O kişi benim AYNAM ve bende onun AYNASI olurum...Bir diğerimizin Sevgisini yansıtırken bizler sonsuzluğu görürüz....
