SELEHATTİN ABİ
Günümüzde insan ilişkilerindeki erezyon artık hiç de kanıksanmayacak bir vaziyet almış durumda.
Yani,ilişkilerimiz tamamen ekonomi terazisinde tartılıyor ne yazık ki.
Bu gerçeği herkes görüyor,duyuyor ve dibine kadar yaşıyor.
İşin enteresan tarafı,bu durum kimseyi şaşırtmıyor artık.
Akraba,eş dost,konu komşu,arkadaş,hısım,hemşehri...
Sağcısı,solcusu,dincisi, adı,konumu meşrebi ne olursa olsun hiç fark etmiyor.
Hatta ve hatta...
Aile bireyleri,çoluk çocuk ve ebeveynleri dahil toplumun bütün
katmanlarında bu manevi yoksunluk iliklerimize kadar hissedilir durumda.
Kabul etsek de etmesek de durum böyle maalesef.
Bana göre kapitalizmin insanlığa en büyük getirisi maddi gelişmişlikten ziyade manevi çöküştür diyebilirim.
Konuyu dramatize edip bu işin edebiyatına girmek istemiyorum ancak...
Beslendiğimiz kaynak manevi değil maddi olunca...
Tabiatıyla bütün ilişkilerimizi maddiyat belirliyor.
Bazıları buna itiraz edebilir fakat...
Sonuçta hepimiz aynı geminin yolcularıyız ve aynı havayı soluyoruz.
Ancak...
Bu kurak iklimde bazen tek tük de olsa bir çiçek yeşerebiliyor.
Her türlü verimsiz hava şartlarına rağmen...
O çiçek ki...
Rengiyle kokusuyla o güzel görünümüyle koskoca içi çürümüş çınarların
yapamadığını yapıyor.
Evimize,işyerimize,mahallemize güzellikler katıbiliyor.
Varlığı ile bizlere;iyi ki yaşıyoruz iyi ki hayattayız duygusunu hissettirebiliyor.
Eğer ki...
Etrafınızda böylesi çiçekler varsa çok şanslı olduğunuzu bilin.
Evet...
Bu çiçeklerden biriyle karşılaştım geçtiğimiz günlerde.
Uzun zamandır görmüyordum kendisini.
İlerlemiş yaşına rağmen gönlündeki güzellikleri korumasını bilmiş...
Hala etrafına yardımlaşma,sevgi ve merhamet kokuları yayıyordu.
Günümüzde nadir bulunan bu çiçeğin adı Selehattin Asma'ydı.
Bir spor adamıydı Selehattin abi.
Yıllarca amatör olarak futbol oynamış,oyunculuğu bıraktıktan sonra
klübü Yeni mahalle'nin yöneticiliğini bırakamamıştı.
Aslında bıraktırmamışlardı.
Mahallesinde çok sevilen biri olması hasebiyle hem mahallenin sorunlarını
hem de kulübünün sorunlarını yıllarca sırtlanmıştı.
Mahallenin bütün dertleriyle dertlenmiş...
Kulübün maddi ve manevi işlerine emek tüketmişti.
Kırk yılı aşan bir sürede yabancı, yerli demeden ihtiyacı olan tüm gençlerin
dertlerine derman olmuş...
Kimine aş,kimine iş bulmuştu.
Hala...
İlerleyen yaşına rağmen kime nasıl yardım edebilirim diye dertlenenebilen bir adamın adıdır Selehattin Abi...
Bayrak,Vatan ve insan sevdalısıdır Selehattin Abi...
Başka kaygısı yoktur.
Tek tutkusu da mahallesinin futbol kulübüdür.
Yıllar önce küçük oğlum onun klubünde futbol oynamıştı.
O yıllarda tanıma şansına erişmiştim Selehattin Abi ile.
Aradan uzun zaman geçmesine rağmen geçtiğimiz günlerde samimi bir telefon muhabbetimiz oldu kendisiyle.
Onun hoşgörüsüne sığınarak; oğlumun askerden geleli beş aydır işsiz olduğunu bu durumun bize sıkıntı verdiğini söyledim.
Tabiatıyla bu konuyu daha önce yüzlerce kişiye söylemiş henüz bir netice alamamıştık.
Ne akraba koymuştum ne de arkadaş...
Fakat...
Selehattin Abi beni canı gönülden dinlemiş meğerse...
Yıllar önce sadece sporcusu olduğu bir gencin işsizliğinin sıkıntısını yüreğinde hissetmiş.
Vefa göstermiş geçmiş yılların hatırına oğlumun işsizliğine nasıl çare olabilirim kaygısına düşmüş kendince.
Bunun için günlerce uğraşıp didindiğine şahit oldum.
Ve en sonunda...
Ülkenin en yakıcı sorunu işsizlik meselesinde bizi mutlu sonuca kavuşturdu.
Yani...
Bizimle dertlendi bizimle mutlu oldu.
Sonradan şahit oldum ki Selehattin Abi bu tür çabalarını sadece bize değil başkalarına da yapıyormuş.
Bu işler hayatının bir gayesi halini almış.
İşte bu yüzden...
Böyle bir zamanda bir başkasının derdiyle dertlenen Selehattin Abi benim nazarımda çok değerliydi.
Çünkü...
Elli yıllık arkadaşım dediğim kişinin ulusal çapta ve yüzlerce kişinin çalıştığı devasa fabrikasına staj için dahi oğluma bir şans veremez iken...
O yüce gönlüne herkesi sığdırabilen bir Selehattin Abi tabi ki paha biçilmez efsaftaydı benim için.
Selehattin Abi gibilerinin çevremizde çok olması dileğiyle...
Saygılarımla...