Ahmet Mülayim


ÖLEN ÖLÜYOR... KALANLAR KAHRINDAN ÖLÜYOR


YETKİLİLER AYNI CÜMLELERİ SIRALIYOR... AYNI LAFLARLA PEYNİR GEMİSİ YÜRÜTÜLÜYOR Bireyler ne yapacağını şaşırdı. Hep aynı şey. Şehitler ve gözyaşları birbirini takip ediyor. Herkesin içi kan ağlıyor. Şehitler ölmeyecek! Hükümet her zaman yanımızda... Bir ölür, bin diriliriz. Şehitler ölmez, vatan bölünmez...Bilmem filan şehit ailelerini ziyaret etti. Çocuklarına hediye götürdü.. Garip askerin nişanlısıyla birlikte son fotoğrafıydı. Çocuklar babalarının tabutu başında saatlerce ağladılar... Evet ... Çok zor! Gözlerden dökülen yaşlar nasıl dinecek. Keşke davul zurnalarla, zılgıtlarla karşılananlar yine aynı kolaylıkla defedilebilselerdi! Konuşmaya gelince.. Çenemiz açılınca. NAH ŞU KADAR olunca bizi tutana aşkolsun ! Ahhh ne olacak bu işler? Allah sonumuzu HAYIR getirsin HEY .. Efomusun.. Ketomusun.. Eromusum... Kınalarınızı yakıyo musunuz?