Osman Aydoğan


Nalıncı Memi Dede (2)


Vezir Siyavuş Paşa: ?Bu adamdan uzak durmak istersiniz diye düşündüm Sultanım.? Padişah: ?Hayır olmaz öyle şey! Millet bu, çeker gider. Kimseye bir şey diyemem. Ama biz gidemeyiz, rüyamın bir hikmeti olmalı.. Hem şöyle veya böyle halkımızdır. Defin işini tamamlamak gerek,? der. Veziri: ?İyi ya, saraydan birkaç hoca yollar, kurtuluruz vebalden.? der. Padişah vezirine itiraz eder: ?Olmaz vezir, rüyadaki hikmeti çözemedik daha?? ?Peki ne yapmamı emir buyurursunuz?? diye sorar vezir.. Padişah: ?Mollalığa devam edeceğiz. Cenazeyi kaldırmalıyız.? der. Vezir şaşkınlık içinde: ?Aman efendim, nasıl kaldırırız?? diye sorar. Padişah: ?Basbayağı kaldırırız işte!? diye çıkışır. Vezir bunun çok zor olacağı konusunda Sultan Murad´ı ikna etmeye çalışır: ?Yapmayın, etmeyin Sultanım, bunun yıkanması, paklanması var. Kefenlenmesi, gömülmesi falan?? Padişah vezirin sözünü keser ve: ?Merak etme, ben hallederim hepsini?? der. Vezir bakar ki Padişah kararlı: ?Şurada bir mahalle mescidi var ama, bilmem ki?!!? diye kararsız düşünürken Padişah: ?Fatih Camii´nde kılacağız namazını? der. Çünkü rüyasında böyle denmiştir kendisine? Ve gelirler camiye? Vezir sağa sola koşturur. Kefen, tabut bulur. Padişah bakır kazanları vurur ocağa? Usulü erkanınca bir güzel yıkarlar, ki nâş ayan beyan güzelleşir sanki. Bir nurdur, aydınlanır alnında. Yüzü sarhoşlara benzemez. Hem mânâlı bir tebessüm okunur dudaklarında. Sultan Murad´ın kanı ısınmıştır bu adama, vezirin de tabii ki. . . Böylece meçhul nalıncıyı kefenler, tabutlar, musalla taşına yatırırlar, namazını kılarlar. Sıra gelir defin işlemine? Vezir sorar: ?Sultanım, nereye defnedeceğiz?? Padişah: ?Evinin bahçesine? Sen bir koşu gidip adresini araştır, öğren gel? der? Vezir sorar soruşturur ve evin adresi öğrenilir. Cenazeyi yüklenip giderler. Eskimiş küçük bir ahşap evin kapısını çalarlar. Kapıyı yaşlı bir kadın açar. Kadına kocasının öldüğünü alıştırarak haber verirler. Kadın sanki bu vefatı bekler gibidir. Ama yine de gözyaşlarını tutamaz. Neden sonra Padişaha: ?Hakkını helâl et evladım. Belli ki çok yorulmuşsun.? der. Padişah: ?Helal olsun... Ama bahçenizde bu cenazeyi defnecek yer var mı?? diye sorar? Yaşlı kadın: ?Evet, bizim bey mezarını kazıp hazırlamıştı. ?Beni buraya defnetsinler hanım´ demişti.? Bunun üzerine Padişah ve veziri cenazeyi bahçede kazılan yere defnederler. Defin işlemi bitince Padişah yaşlı kadına: ?Bana biraz rahmetliden söz eder misiniz?? der. Yaşlı kadın tabii dercesine hüzünle sallar başını ve anlatmaya başlar: ?Evladım, rahmetli bizim efendi bir âlemdi, vesselâm? Akşamlara kadar nalın yapardı. Ama birinin elinde şarap şişesi görmesin; elindekini avucundakini verir satın alırdı. Sonra getirip helâya dökerdi.? ?Niye?? diye sorar Padişah? Yaşlı kadın: ?Müslümanlar içmesin diye. . . ? Padişah şaşkınlık içinde: ?Hayret!!..? der. Yaşlı kadın devam eder: ?A oğul bu da bir şey mi? Başka tuhaf şeyler de yapardı.? Padişah merakla: ?Ne gibi?? diye sorar. Yaşlı kadın: ?Nerede malûm kadınlardan bulsa, hemen ücretlerini öder, eve getirirdi. ?Ben sizin zamanınızı satın aldım mı? Aldım. Öyleyse şimdi dinlemeniz gerek...? deyip, bana da onlara dinimizin gereklerini anlatmamı tembih eder ve evden çekip giderdi. Sabaha kadar o kadınlara dinimizin vecibelerini anlatırdım? Sultan Murad Han iyice şaşkınlık içinde kalmıştır. ?Bak sen! Millet ne sanıyor halbuki?? diye söylenir. Yaşlı kadın: ?Evladım, milletin ne sandığı umurunda değildi ki onun? Zaten namazı da mahalleliyle kılmaz, uzak mescidlere giderdi. ?Öyle bir imamın arkasında durmalı, ki tekbir alırken Kâbe´yi görmeli´ derdi?? Sultan Murad Han rüyasının hikmetini yavaş yavaş anlamaya başlamıştır. Ama yaşlı kadının sözünü kesmez. Kadın devam eder: ?Hatta bir gün ona; ?Bana bakasın efendi! Sen böyle yapıyorsun, ama dedikodular aldı başını gidiyor. Komşular kötü belleyecek seni, inan cenazen kalacak ortada kalacak´ demiştim? O da ?merak etme hanım, kimseye zahmet vermeyiz. Mezarımı bahçeye kazdım, oraya defnedersiniz´ demişti. Ben de ona; İyi de seni kim yıkasın, namazını kim kılsın, kim kaldırıp gömsün? Dedim.? Padişah konuşmanın burasında çok heyecanlanır ve sorar: ?Peki o ne dedi?? Yaşlı kadın: ?A oğul, dedim ya bizim bey bir tuhaftı. Önce uzun uzun güldü, sonra da dedi ki; ?Allah büyüktür hatun, padişahın işi ne?´?? ?. Allahü tealanın öyle kulları vardır ki, halk onları bilmez. Hoş bazen kendileri de makamlarının farkında değillerdir. Hulus-u kalp ile boyun büker ümmeti Muhammed´e dua ederler. Samimi niyazları ile zırh olurlar müminlere. Bir seher vakti göz yaşı ile yapılan dua, binlerce topun yapamadığını yapar. Kralları yıkar, kaleleri paralar. İşte Nalıncı Baba o adsız şansız Allah dostlarından biridir. Asıl adı Muhammed Memi Efendi´dir. Bergama´ lıdır.1592 yılında vefat etti. Cenaze hizmetlerini bizzat padişah gördü. Ve mübareği evine defnetti. Kabri üzerine bir kubbe, önüne bir çeşme koydurdu. Dahası bir tekke ile yaşattı adını. Türbesi Unkapanı´nda, Cibali tütün fabrikasının arkasında, Harabzade camii karşısındadır. Sultan Murad´da üç sene sonra rahmet-i Rahman´a kavuştu. (Alıntıdır) Allah rahmet eylesin...