Osman Aydoğan


Kar şiirleri

Kar yağıyor üstümüze, inceden....


Kar şiirleri

Kış geldi artık iyiden iyiye... Kar yağıyor üstümüze, inceden.... ''Her yerde kar var'' değil mi? Belki de kulaklarınızda şarkısı da vardır: ''Her yerde kar var''. ''Kar'' ve ''Kış'' gelince benim de aklıma bu şarkısından ziyade Türk edebiyatındaki üç muhteşem kar şiiri gelir. Bunlar Cenap Şahabettin'in ''Elhan-ı Şita'' (Kış Ezgileri), Yahya Kemal Beyatlı'nın ''Kar Mûsîkileri'' ve Ahmet Muhip Dıranas'ın ''Kar'' isimli şiirleridir.

Bugün Ahmet Muhip Dıranas'ın ''Kar'' şiirini vereceğim. Ama önce kısaca bir öykü kitabından bahsedeyim…

Erdal Öz'ün güzel bir öykü kitabı var: ''Sular Ne Güzelse'' (Can Yayınları, 1997). Bu kitapta bir öykü yer alır.

Bu öyküde sıkıyönetimin gözaltına aldığı bir adamın hücrede tek yapabileceği şey, önceden bildiği şiirleri ezbere okumaktır. Dıranas'ın ''Kar'' şiirini okumaya başlar ama bir dizeye takılır kalır, hafıza o anda yok olur. Sanki bu dize de şiirden alınıp hücreye konulmuştur. Ne zaman ki özgürlüğüne kavuşur o dize birden belleğine gelir, onun kurtuluşu ile dizenin kurtuluşu ortak bir kaderi paylaşmaktadır.

Öyküden bir bölüm: ''Burası benim hücrem. Hücremde iki katlı demir bir ranza var. Bugün kendimi oyalayacak bir oyun buldum. Güzel bir oyun: Şiirler mırıldanıyorum. Dıranas beni çok uğraştırmıştı. O renk cümbüşü içindeki şiirlerinden hatırladığım dizeler, sanki hücremin havasında renk renk çiçekler uçuruyordu. 'Kardır yağan üstümüze geceden'… Böyle başlıyordu 'Kar' şiiri. Bu güzelim şiirin bir dizesini, kendimi onca zorlamış, ama bir türlü çıkaramamıştım. Salıverildim cezaevinden. 'Kar' şiiri bütünüyle özgürdü artık o sıcak bozkır akşamüstünde; Tutuklu tek dizesi kalmamıştı.''

Kitaptan şiir ile ilgili bir bölümü de aktarmak istiyorum: “Güzel bir şiir yüksek sesle okunmaz, Şiir güzelse, onun kendi sesi vardır zaten.''

İşte size Ahmet Muhip Dıranas'ın hepimizin hapsolduğumuz hücrelerimize bir renk katacak o muhteşem ''Kar'' şiiri…

Sizlere güzel bir Pazar günü diliyorum…


Kar

Kardır yağan üstümüze geceden,
Yağmurlu, karanlık bir düşünceden,
Ormanın uğultusuyla birlikte
Ve dörtnala dümdüz bir mavilikte 
Kar yağıyor üstümüze, inceden.

Sesin nerde kaldı, her günkü sesin,
Unutulmuş güzel şarkılar için
Bu kar gecesinde uzaktan, yoldan,
Rüzgâr gibi tâ eski Anadolu'dan
Sesin nerde kaldı? Kar içindesin!

Ne sabahtır bu mavilik, ne akşam!
Uyandırmayın beni, uyanamam.
Kaybolmuş sevdiklerimiz aşkına,
Allah aşkına, gök, deniz aşkına
Yağsın kar üstümüze buram buram...

Buğulandıkça yüzü her aynanın
Beyaz dokusunda bu saf rüyanın
Göğe uzanır - tek, tenha - bir kamış
Sırf unutmak için, unutmak ey kış!
Büyük yalnızlığını dünyanın…

Ahmet Muhip DIRANAS