Hasbel kadar kalecilik yaptım. Türk voleybolunun geçmişteki üst düzey antrenörlerine baktığınızda bir çoğu kalecilikten gelme. Kalecilikle voleybolculuğun bir çok ortak yanı vardır. İkisinde refleks çabukluk ve güçlü bacaklar hep ön plandadır. Kaleci bir takımın kaderini belirler bir hatası on futbolcunun emeğine mal olur. Voleybolcuda da bir voleybolcunun hatası diğer beş voleybolcunun çabalarının sonuçsuz kalmasına meydan verir. İyi bir kaleci yada iyi bir voleybolcunun en büyük ortak özelliği iyi bir şoförle eş değerdir. İyi bir şoför önündeki sağındaki solundaki arkasındaki aracının şoförünün eylemini önceden hissederse şoför son derece tecrübeli ve üst düzey deneyimli şoför sınıfındaki şoförlerin sınıfına girer. Kalecilikte voleybolculuk da aynı eylemin içindedir iyi bir kaleci yada iyi bir voleybolcu topun kendisine ulaşmadan önce topla en son buluşan rakibinin ne yapacağını hissedip ona göre eylemini yapmak zorundadır. Bu eylemin başarıya ulaşmasının vazgeçilmez kuralı ise çok üst düzey konsantre ve oyun heyecanından kopmamaktır. Oyun heyecanını yitiren doyuma ulaşan artık yaptığı işten zevk almayan sonuçla ilgilenmeyen öz güvenini kaybeden bir oyuncunun başarılı olması mümkün değildir. Kalecide voleybolcuda kendini çocuk gibi hissedip yerinde duramadığı iki gözünün yanına iki göz daha koyup yüreği ve beynin ikiye katladığı müddetçe kalecilik ve voleybolculuk yapar. Örnek mi İtalya milli takımının kalecisi. İtalya´nın en son dünya şampiyonu olduğundaki kırk yaşındaki Dino Zooftu paha biçilemiyordu. İtalya dünya şampiyonu olduktan sonra ülkemdeki şu an eleştirinin en büyük odağındaki Fenerbahçe futbol takımı değil mi? Fenerbahçe iyi top oynamıyor çünkü her takım üst düzey konsantreyle fenere saldırıyor ama Fenerbahçe´nin kalecisi en büyük sorun üstte saydığım bütün kalecilik meziyetlerini yitirmiş sahadaki en yaşlı futbolcu. Ben Fenerbahçeli değilim hiç de olmadım ama yine de sorunu ben mi yanlış görüyorum Fenerbahçe de sorunlar başka yerde mi işte burada henüz karar veremedim
