Son 3 yılını değil ülkenin son 15 yılını masaya yatırmak lazım. İçinde insanın olmadığı icratın tabana yansımadığı hızla büyüyen dünya nüfusu üretim tüketime yetişemediği ülkelerde gelecek nesilleri nasıl doyururuz. Projeleri içerisinde öncelikli insanının olduğu devlet politikalarının inadına üreticiyi köyden şehre indirip inşaat işçiliğine muhtaç eden kapanan satılan fabrikalar dışa bağımlı tarım ürünleri dışa bağımlı sanayisi ile bir ülke bunları anlat bize. Rahmetli Erbakan çok kısa süre başkanlık yaptı size müjde veriyorum dediğinde köprü değil yol değil hastane değil yani yapılaşma inşaat zorunlu ise bu devletin asil görevidir devletin yapması gerekenlendir söylemi bile yanlıştır diyerek emeklisini dul yetimini çalışan çalışmayan çalışamayan halkını düşünerek bunlar üzerinden halkıyla diyalog kurardı .Siyasete Erbakanla başladınız onun öğrencileriyiz söylemleriyle bir şekilde Erbakan´ın koltuğunun altından Erbakan´ın parlak dönemlerini çok iyi kullandınız. Erbakan´ın hayali fabrika yapan fabrikalardı üreten çalışan kar eden fabrikaları kapatıp yada yabancı sanayiciye peşkeş çekmek hiç değildi . Konuştuk sadece şehitlikte içilen içki on beş kahramanlık hikayeleri anlattığın şey sadece ülkedeki yasama yürütme yargıya olan hakimiyetin birde Kılıçdaroğlu ya bırak bunları referandumu nasıl bitirdiğini gördük bahanesi metal yorgunluk değil artık halk seni umut olarak görmüyor. Ülkenin en büyük yoksulluğu lider eksikliği şu an bu ülke Abdurahman Çelebi gibi görsellik sergilemekte nereye kadar. İnsana işçine köylüne yoksula yaptığın yatırımı bir anlatsan yüzde ellilik zamların karşısında yüzde üçlük yüzde dörtlük zamlar yetmiyor içki kim cennete gider kim gitmez ülke yoksullaştırmak yoksulluk üzerinden prim yaparak tribüne oynamak nereye kadar deniz bitti Allah halkımın yardımcısı olsun