Her canlı doğası gereği, girdiği her ortamı gözlemler kendi yargısına uygunluğu ya da aykırılıkları yakalamaya çalışır. Güven duymak ister. Aynı olmak ait olmak ister. İster de ister..E vet bunları ise karşı tarafı rahatsız etmeden yapar elinden gelen özeni göstermeye çalışır. Nezaket gereği. Sosyal hayatın gereği.. Önceki şehrimizi ziyaret eden misafirimizin sohbet esnasında ilk geri dönüşümü bu konuyla ilgili oldu. Her şehrin otogarı, aslında hemşerileri de misafirleri de rahatsız edici atmosferdedir. İnsanda hemen ortam dışına çıkma hissi yaratır. Tüm bakışları üzerinizde hissedersiniz, sürekli bir tercihe zorlanırsınız ?abi Ankara mı?? ?abla Antalya mı?. Aslında insanlar ne yapsın işlerini yapıyorlar deriz ama çok bunalırız kaçar adım uzaklaşırız.. Açtığımız parantezi hemen kapatıp misafirimize dönelim. Anlatmak istediğinin bu olmadığını ifade ederek bir insanın diğer insanı rahatsız edici bir göz hapsine alma vandallığı dedi. Masumane olabilir vandallık olabilir bunun ne kadar ayıp bir şey olduğunu insanlara anlatmak gerekir.. Bu çok rahatsız edici bir durum.. Hayatlarımız sosyal varlıklar olma sebebi ile birlikte akmakta. Hepimizin stili, boyu-posu, kilosu, rengi, ırkı, kökeni nereden geldiği nereye gittiği, hayata duruşu-bakışı-yol alışı farklı. Kimse kimseyi göz hapsine almaya enerjisini düşürmeye yabancılaştırmaya hakkı yoktur. Sürekli gelişen değişen güzelleşen sadece şehrimizin silueti olmamalı. İnsanlığımızı da geliştirip büyütmeliyiz. Kibirsiz içten kucaklayıcı.. Bir veli toplantısında adını bilmediğimiz bir çocuğun, diğer çocuğun engelli abisinin fotoğrafını gördüğünde gülerek ne kadar çirkin abin var sözleri? Engelli çocukları ile yürürken insanların garip bakışları.. Yabancı uyruklu siyahi vatandaşlarımıza laf atmalar, gülüşmeler, alay etmeler.. Şişman ? Cüce.. Zayıf.. Uzun.. Şalvarlısı.. Mini eteklisi.. Çarşaflısı.. İnsanları renk, ırk, dil, din ayrımı olmaksızın kabul etmek hem insanlık hem inancımız gereğidir. Nice insanlar gördüm, üzerinde elbisesi yok. Nice elbiseler gördüm, içinde insan yok demiştir Mevlana.. Sevgiyle kalın?
