Çanakkale Zaferi ve şehitleri anma nedeniyle dün Anzak askeri Alistair John TAYLOR GELİBOLU 1915 Ailesine yazdığı mektubu paylaşmıştım. Bugün ise Saka Hüseyin ve Anzak teğmen arasında geçen bir başka Çanakkale yaşanmışlığına yer vermek istedim: "İkinci Anafartalar taarruzundan sonra, Türk birlikleri Anafarta Ovası´na ve tepelere yerleşmişti 35. Piyade Alayı 2.Bölük erlerinden Hayrabolu´lu Hüseyin alayın su ihtiyacını gidermekle görevli idi sabahın alaca karanlığında katırı ile yola çıktı. Bigalı Köyüne gidip, kuyulardan tahta, damacanalara su doldurup geriye dönüşünü akşamın karanlığına denk getirmeye çalışırdı. Katır önde, bizim Saka Hüseyin arkada ama, yola çıkmadan evvel katırının kulağına eğilir, her defasında söylediği sözleri tekrarlardı: "Haydi, Büyük Anafarta Köyünün üstünden 35. Piyade alayının bulunduğu siperlere" katır gide-gele bu yollara alışmıştır. Fakat yolda, Hüseyi´nin çenesi durur mu? Savaş var imiş! Yığınla yaralı taşırlar imiş, umurunda mı? O bir türkü tutturmuş gidiyordu: "Pınar baştan bulanır İner dağı dolanır Al başımdan sevdayı Buna can mı dayanır. Rinna, rinna yarim Rinna, rinna." Saka Hüseyin damacanalarına suyu doldurarak "deh" deyip akşam karanlığında yola koyulur. Siperlerde 2. Bölük su bekliyor. Yaralılar daha da çok su bekliyorlar. Birden bire, yanı başında iki karaltı beliriyor.G avurca haykırıyorlar! "Dur! kımıldama!" Hayrabolulu Hüseyin´in yapacak hiç birşeyi yok akıl almaz, gene de eşi görülmemiş büyük bir zeka kıvraklığı ile; düşman erlerine gevrek gevrek gülümsemeye başlar ve eliyle, koluyla katırının sırtında sallanan su damacanalarını gösterir, "Kumandan, kumandan?..." diye geveleniyor ve büyük bir saygı ile anzak kumandanını selamlayarak "Emret gavur kumandan!" der. Derhal bir tercüman bulunur. Saka Hüseyin anlatmaya devam eder. "Bu su damacanalarını kendi kumandanım gönderdi. Sizin yaralılarınıza hediyemizdir. Düşmanımız susamıştır, susuz kalmasınlar dedi Mülazım Efendi!" ve arkasından ilave etti. Bu sudan verinde bir bardak ben içeyim der!" Anzak Teğmeni kıpkırmızı kesilir... Gözleri dolar. İlk iş Hüseyin´i kucaklayıp iki yanağından öpmek. İkinci iş, Hüseyin´i tartaklayan devriyeleri bir güzel fırçalamak, üçüncü iş, Hüseyin´i siperin dibine oturtup soluklandırmak, o " comed bell" kutularından, Oxo et suyu özündeni sarma tütünden, cigara kağıtlarından, Topler çikolata paketlerinden bol bol yağdırmak...Bu aldıkları hediyeleri katırın sırtına vurur, kurnaz bir tilki gibi, siperden sipere zıplayıp kapağı ikinci bölük hattına atınca, bu sefer gözleri fal taşı gibi açılma sırası Mehmetçik´ tedir." Baki Vandemir Paşa Çanakkale Savaşları Komutanlarından Sevgiyle kalın?
