ZEYNEP MÜLAYİM


Haydar Ergülen

bir çocuğun düşüyüm ben büyülü yaz akşamları


Düşler Bir Ses Bulur Bende


bir çocuğun düşüyüm ben
büyülü yaz akşamları
ben üflerim mızıka söyler
sesimiz tutar sokakları

ılık bir ses taşırım yorulmadan
sonsuz özlemler büyütürüm yarına
ben mızıka çalarım
siz onu duymasanız da
mızıkamın içindedir yaşam

kardeşler ben çalayım siz görün
nasıl geçilir kiraz rengi sokaklar
soluk soluğa yeni aşklarla
yorulmaz yaşlı bir yürek bile
gülüşler ona akar da

ben mızıka çalmazsam
ne özlemleriniz olur ne ayrılıklarınız
yalnız bir yıldız gibi boşluğa
düşer yaşlı dünyanız

bir çocuğun düşüyüm ben
mızıkamın sesi yeryüzüne değer
uyurum uyanırım hep aynı şarkı
ne sesim eksilir ne umut biter.

Keder Gibi Ödünç

 Kağıttanmış kederi kelimelerin
boşluğun acısı cümleden ince

ağacın kederi yapraklarından
aşklar yerle bir oluyor gazelden önce

Yağmurun kederi mırıldandığı şeyler
ahşap hanesine bir yetim düşünce

Kiracıya benziyor aşkın kederi
yerleşmeden çıksa evsiz
yerleşip kalsa yersiz

benim şiirden başka kederim yoktur

- şiirde tren yok
bu ne kederdir?

* öleceği zaman hayvanlar gibi
saklanmak istiyor ya insan
saklanacak bir yeri olmalı
aşka, çocukluğa, anneye, şiire
ve eksik ölür insan

* suyu görünce taşmak istiyor
onun bir bardağı var benim hiç kimsem
...
Bir dize daha olacaktı burada ama
aklım suya gitti, unuttum

* gözler var aramızda
Hasan'ın gözleri
Selahattin'in gözleri
Ece'nin gözleri
Seyhan'la konuştuk da
Ece gibi bakmış sana doğru
onun babası da
' beni bırakma' der gibi
çocukluğuna baktı babam da

Gözler dolaşıyor ruhumuzda
çarpmayın bakarken
kırmayın geçerken
o gözler bizim şiirimiz
sıcacık ekmeğimiz
ta çocukluktan kalma
o gözler hem çocuk hem baba

*
anne ağladığında gördüm
çocuğun büyüdüğünü
hayvan ağladığında
ağacın küstüğünü duydum

Dağlar dikine gidiyor
bunda bir his var

*
Hangi yalana inanacığını şaşırdıkça
yalnızca inanmaya inanıyor insan
ve hiç bir yalan kalmıyor sonunda
herşein gerçek olduğundan başka

* Eski yazıda;
'yüz' yazmak resimdi
'göz' yazmak aşk
ve şiir derlerdi ' söz yazmaya'
öyleyse bir ilgisi olmalı
'güz' yazmanın kalple
ve 'yaz' ı çocuklukla
yazmanın

*
Sabah çok zordur
şiirden de zor

*
Bir gülü taşıyamadım dostuma şımarır diye

Haydar Ergülen

Evde Kal Sağlıklı kal günlerinde en çok da şiir ruhumuza  iyi geliyor. Bugün bize şairimiz Haydar Ergülen misafir. İki güzel şiirinin ardından kısa da olsa hayatı hakkında ; 1956 yılında Eskişehirde doğdu. Orta Doğu Teknik Üniversitesi Sosyoloji bölümünden mezun olmuştur. Araştırma görevlisi , reklam yazarlığı,dergi ve gazetede şiir ve yazılar yazmıştır. Yazmaya devam ediyor..

Sevgiyle kalın hoşçakalın….