Düşler Bir Ses Bulur Bende
bir çocuğun düşüyüm ben büyülü yaz akşamları ben üflerim mızıka söyler sesimiz tutar sokakları
ılık bir ses taşırım yorulmadan sonsuz özlemler büyütürüm yarına ben mızıka çalarım siz onu duymasanız da mızıkamın içindedir yaşam
kardeşler ben çalayım siz görün nasıl geçilir kiraz rengi sokaklar soluk soluğa yeni aşklarla yorulmaz yaşlı bir yürek bile gülüşler ona akar da
ben mızıka çalmazsam ne özlemleriniz olur ne ayrılıklarınız yalnız bir yıldız gibi boşluğa düşer yaşlı dünyanız
bir çocuğun düşüyüm ben mızıkamın sesi yeryüzüne değer uyurum uyanırım hep aynı şarkı ne sesim eksilir ne umut biter.
Keder Gibi Ödünç
Kağıttanmış kederi kelimelerin boşluğun acısı cümleden ince
ağacın kederi yapraklarından aşklar yerle bir oluyor gazelden önce
Yağmurun kederi mırıldandığı şeyler ahşap hanesine bir yetim düşünce
Kiracıya benziyor aşkın kederi yerleşmeden çıksa evsiz yerleşip kalsa yersiz
benim şiirden başka kederim yoktur
- şiirde tren yok bu ne kederdir?
* öleceği zaman hayvanlar gibi saklanmak istiyor ya insan saklanacak bir yeri olmalı aşka, çocukluğa, anneye, şiire ve eksik ölür insan
* suyu görünce taşmak istiyor onun bir bardağı var benim hiç kimsem ... Bir dize daha olacaktı burada ama aklım suya gitti, unuttum
* gözler var aramızda Hasan'ın gözleri Selahattin'in gözleri Ece'nin gözleri Seyhan'la konuştuk da Ece gibi bakmış sana doğru onun babası da ' beni bırakma' der gibi çocukluğuna baktı babam da
Gözler dolaşıyor ruhumuzda çarpmayın bakarken kırmayın geçerken o gözler bizim şiirimiz sıcacık ekmeğimiz ta çocukluktan kalma o gözler hem çocuk hem baba
* anne ağladığında gördüm çocuğun büyüdüğünü hayvan ağladığında ağacın küstüğünü duydum
Dağlar dikine gidiyor bunda bir his var
* Hangi yalana inanacığını şaşırdıkça yalnızca inanmaya inanıyor insan ve hiç bir yalan kalmıyor sonunda herşein gerçek olduğundan başka
* Eski yazıda; 'yüz' yazmak resimdi 'göz' yazmak aşk ve şiir derlerdi ' söz yazmaya' öyleyse bir ilgisi olmalı 'güz' yazmanın kalple ve 'yaz' ı çocuklukla yazmanın
* Sabah çok zordur şiirden de zor
* Bir gülü taşıyamadım dostuma şımarır diye
Haydar Ergülen
Evde Kal Sağlıklı kal günlerinde en çok da şiir ruhumuza iyi geliyor. Bugün bize şairimiz Haydar Ergülen misafir. İki güzel şiirinin ardından kısa da olsa hayatı hakkında ; 1956 yılında Eskişehirde doğdu. Orta Doğu Teknik Üniversitesi Sosyoloji bölümünden mezun olmuştur. Araştırma görevlisi , reklam yazarlığı,dergi ve gazetede şiir ve yazılar yazmıştır. Yazmaya devam ediyor..
Sevgiyle kalın hoşçakalın….
ELVEDA...RAHAT UYU...
Gaziyi görmeye gelen ana...
* ELİ ÖPÜLESİ ANNELERİMİZ *
VAROLUŞSAL BUNALIMLAR ve YABANCILAŞMA - 2 -
Cezaevlerinin tarihçesi
ANTALYA MAÇI VE SONRASI...
TERCİHLER
Jeep´in Doğuşu
NE DEDİ PAPAZ EFENDİ
‘’25 Kasım Kadına Yönelik Şiddete Karşı Uluslararası Mücadele Günü’’ ve Türkiye’de kadına yönelik şiddet...
SENSİZ OLMUYOR MÜGE ANLI!
14.08.2017 ...Sevgiyle Saygıyla Rahmetle Anıyoruz