Bir bayramı daha geride bıraktık. Geride bıraktık bırakmasına da giderken bizde ne gibi izler bıraktı düşünmek gerekiyor. Belirli günler,yaşanılan mekanlar,kullanılan eşyalar kısaca insanın hemhal olduğu her şey insanların onlara verdiği kıymetle doğru orantılıdır. Yaşanan duygulardır belirli günleri anlamlı kılan... Cisimler insanların elinde ancak değer bulur. İnsanlar kullandığı nesnelere değer verdiği kadar o nesnelerin ederi vardır. Altın, insanlar değerli kıldığı için altındır aksi halde ne yenilir ne içilir. Bu sebeple bir bayram gününü bayram yapan, insanların o güne verdiği önem ve anlamla bayram olur. Bayramı bayram yapan bayram tadında yaşanıyor olmasındadır. Mesela... Herkesin bayram bildiği bir günde evladını kaybeden bir annenin bayram gününü bir bayram gibi yaşayabilmesi ve bayramın manevi ikliminden nasiplenmesi mümkün olabilir mi? Bayramın neşesini sevincini çoşkusunu hissedebilmesinin imkanı varmıdır? Bu itibarla bayram; bayram gibi hisseder ve yaşarsan ancak bayram gerçek bayram olabilir. Bayram özü itibarıyle neşenin sevincin çoşkunun mutluluğun barışın kavuşmanın paylaşmanın zirvede yaşandığı günlerin adıdır. Böyle bir günde her şey farklı algılanır. Dünya toz pembe görülür. Kin ve nefret duyguları hayat bulamaz. Sevgi ve muhabbet çiçekleri açar tüm gönüllerde. Sanki o gün güneş farklı doğar,kuşlar farklı öter sular farklı akar. Ekmeğin tadı farklıdır havanın rengi... Anne baba bir başka sarılır yavrularına... Konu komşu arkadaş eş dost akraba bayram gününde daha bir değerlidir. Giydiğin urbalar bir başka güzel görünür. Kısaca her şey bayram olur. Bu duyguların olmadığı gün, bayrama benzeyen herhangi bir gün gibidir. Sıradan günlerden pek farkı yoktur. Soğuk, samimiyetsiz sadece bir ritüel halini alır. Bu bayram böyle bir bayramdı benim için... Sıradan alışkanlık... Siz... Sizin yaşadığınız nasıl bir bayramdı? Sadece adı bayram olan bir günmüy dü yaşadıklarınız? Yoksa,tüm duygularınızla hissettiğiniz bir bayram mıydı ? Acı da olsa kendi gözlemlerim birinci seçeneği söylememi uygun görüyor. Adı bayram olan sıradan bir gündü benim yaşadıklarım ve gördüklerim. Sokakta çocukların dahi şeker toplamaya çıkmadığı -korktuğu- insanların bayram günü tatile gittiği, küslerin gene küs kaldığı,aynı binada oturup kimsenin kimseye bayram günü dahi selam vermeye imtina ettiği adı bayram olan bir gün gördüm. İnsanların yüzlerinde gülümseme göremediğim bir bayram... İnşallah yanılıyorumdur. Unutmadan eskilerin çok anlamlı sosyolojik bir tespitini paylaşayım. ´´El elin aynasıdır´´diye... Benim aynama yansıyanlar bunlardı maalesef Saygılarımla.
