Görüntüler çok şey anlatır. Özellikle ellerinde kırık bir bavul veya bir bez parçasına sarılmış giysi demeye bin şahit gerekli bazı gereçler... Yüzlerinde çaresizliğin izleri yüklü, gözleri, çukurlarına kaçmış İNSANCIKLARIN. Merdivenlere ana kucağı gibi BAŞINI dayamış bebeler şebeler. Ve yokluk...perişanlık... sefillik...rezalet! Göçenler...geleceğe umutla bakamayanlar. Ve ÇARESİZLİK İÇİNDE YAŞAMAYA ÇALIŞINLAR ! Peki ne olacak bunun sonu? Kuyruğu ne kadar dik tutarsan tut sonucu değiştir mümkün mü? Demokrasinin kılıcı gibi bekleyenler.. Leş kargaları..
