ZEYNEP MÜLAYİM


Gölge Oyunu.. Geleceğim

Yıllar yirmi olsa da, otuz olsa da Yollar kar, çamur olsa da, buz olsa da


Geleceğim

Yıllar yirmi olsa da, otuz olsa da

Yollar kar, çamur olsa da, buz olsa da

Bedenim yorgun, aç ve susuz olsa da

Bir gün yalın ayak, terli gömlekle

Gelirim, beni bekle

Belki yakında olur, belki de uzak

Sırtımda hatıralar, saçlarımda ak

Gün, tarih bilemiyorum amma, muhakkak

Bitmeyen bir azim, sabır ve emekle

Gelirim, beni bekle

Unutmam mümkün değil, unutur sanma

'Gelmez' diyen olursa sakın inanma

Umutlarını kaybetme ha zamanla

Geç kaldı diyerek gam çekme

 Gelirim, beni bekle

Sıcak bir yaz akşamında olabilir

Sarı bir güz akşamında olabilir

Kışın beyaz akşamında olabilir

Ellerinde bir top mavi çiçekle

Gelirim, beni bekle

Cümle köprüleri sel alsa da tek, tek

Söz vermişim bir kere engel ne demek

Başı karlı, kara dağlardan geçerek

Azığım bir tas su, bir dürüm ekmekle

 Gelirim, beni bekle

Vermese de kaybolan gençliğimiz

Ayıran bir gün kavuşturacak bizi

Ve içimde sevgilerin en temizi

Seninle dolu, arı, duru bir yürekle

 Gelirim, beni bekle

Gölge Oyunu..

Ben avcı olurum, o ceylan olur

Kovalar dururum kendi gölgemi.

Umut toprak olur, dert zaman olur

İp takar sürürüm kendi gölgemi.

Her kuşluk vaktine, her ikindiye

Bölerim gölgemi üçe, ikiye

Eli boş bebekler oynasın diye

Armağan veririm kendi gölgemi.

Gölgemde bir değil bin yara kanar

Gölgeme değerse gölgeler yanar

Geceleri gölgem yollarda donar

Kar gibi kürürüm kendi gölgemi.

Soyunur aynalar ışıktan, renkten

Bazen akşamüstü, bazen çok erken

Kuşlar gökten yuvasına dönerken

Güneşte görürüm kendi gölgemi.

Sevgi, dağ zirvesi; kin, dipsiz kuyu

Karıştan kısadır hayatın boyu

Kirletirse şayet toprağı, suyu

Göğsünden vururum kendi gölgemi

Abdurrahim Karakoç

Şiir duyguların özüdür.Bol şiirli zamanlar geçirelim ve özü yakalayalım...

Sevgiyle kalın hoşçakalın....