İnsanoğlu çok garip bir yapıya sahip. Bazen gelecekten umutlanır ve nerede ise göbek atıp oynar. Bazen ise bir şey hatırlayıp hüngür hüngür ağlar. Bir filmin insan üzerinde etkisi olacağı gibi ameliyat olacak bir hastanın gözlerinde yaşı tükenmez. Eskiden bir mahallede bir ölüm olayında kimse radyolarını veya müzik çalarlarını açmaz, yakınına saygı gösterirdi. Şimdileri öyle değil... Deyim yerinde ise Kürt çalıyor Çingen oynuyor. Peki nereye gidiyor bu iş.? Vurdum duymaz bir toplum. VAY GİDİ MEMLEKETİM vayy!