Osman Aydoğan


En ağır beş suç!


Platon, ?´Filozoflar kral, krallar filozof olsaydı şehirler ışıl ışıl olurdu´´ sözü ile yöneticilik için en uygun kişilerin filozoflar olduğunu savunurdu. Çin´in Doğu Zhou Hanedanlığının bir imparatoru belki de böylesi bir fikre sahip olduğu için isminin anlamı ?Bilge-Filozof Kong?´ olan Konfüçyüs´e Qufu şehrinin yönetimini teklif eder. Konfüçyüs da, Hükümdar´ın bu isteği üzerine bir süre için şehrin yönetiminde olmayı kabul eder. Konfüçyüs şehri yedi gün boyunca izler. Yedinci gün sonunda şehrin en yüksek memuru Şao Çeng´i idam ettirir. Cesedin üç gün açıkta kalmasını emreder. Konfüçyüs´ün öğrencileri bu duruma çok şaşırırlar ve yanına gidip sorarlar: ´´Şao Çeng bu şehirde hatırlı ve kuvvetli bir adamdı. Şimdi şehrin yönetimini aldıktan sonra ilk işiniz onu astırmak oldu. Bu yaptığınız doğru mudur? Bildiğimiz kadarıyla bu adam haydutluk, hırsızlık yapmamıştı....´´ Konfüçyüs ?yaptığımın nedenlerini size anlatayım´´ der ve anlatır : ?´Dünyada beş ağır suç vardır. Haydutluk ve hırsızlık bunların arasında değildir, daha sonra gelirler. Bu beş suç şunlardır: Birincisi uyumsuz ve asi bir tabiatla birlikte gözüpeklilik; İkincisi aşağı bir hayat tarzıyla birlikte inatçılık; Üçüncüsü çenesinin kuvvetli olmasıyla birlikte yalancılık: Dördüncüsü herkesin ayıbını, kusurunu aklında tutmakla birlikte herkesle dost geçinmek; Beşincisi hak ve adalet duygusu olmamakla birlikte yaptığı haksızlıkları süslü ve parlak gerekçeler arkasına gizlemek. Şao Çeng´de bunların beşi de vardı. Nereye gitse taraftar topluyor, hizipler yaratabiliyordu; aldatıcı fikirlerini parlak konuşmalarının arkasına gizleyebiliyordu, zulmüyle adaleti tersine çevirebiliyordu. Aşağılıklar birleştiği zaman ortaya çok güçlü bir kötülük çıkar. Ben de şehir halkı için tasalanmak yerine bu adamı idam ettirmeyi tercih ettim.´´ *** İyi ki filozoflar ülkelerini yönetmiyorlar!