Oldum olası Ceyhun Atif Kansu´nun ben bir köy öğretmeniyim şiirine aşığımdır. Sanırım ben ilkokula giderken öğretmenler günü diye bir kutlama yoktu arkadaşlar anneler gününde bayan öğretmenimize yirmi üç nisanlarda bütün öğretmenlere Ceyhun Atif Kansu´nun şiirini okurlardı bu şiir okunurken bir çok öğretmen göz yaşlarını tutamazdı. Eğitimcilik hayatın her alanında geçerlidir. Anne baba büyüklerin tamamı eğitimcidir. Eğitimcilik sabırdır eğitimcilik sevgidir insanların tamamı benim ülkemde eğitimci oldukların farkında bile değildirler en güçlü toplumlar toplumun tamamının eğitimcilik görevini üstlendiğinin bilincinde olan toplumlardır. Hala ülkemde diploma ile kültürün arasındaki fark anlaşılmadı ve bu kafalarla anlaşılması mümkün değil eğitimcisinin eğitimi eksik olan toplumlar yeni nesillerle çağdaş medeniyeti yakalamaları mümkün mü ülkesini tanımayan nesiller geliyor öğretmen ders dışında fasulye nohut pirinç yada benzeri şeyler satıyorsa o kişi öğretmen değildir eğitimcilik konsantre işidir. Öğrenmekte öğretmekte bir merak bir aşktır. Ülkede bu günlerde konuşulan tek şey sporcu eğitmenleri ben buna da şükür ediyorum bir bütünün bir uzvundaki yanlışı fark edilmiş eğer bir gün yine ülkemdeki köy enstitülerinin ihtiyacıda hissedilirse işte o zaman sil baştan eğitimcilik ele alınır. Sorun eğitimcilerin eğitimsizliğinde sorunun tamamı Ceyhun Atif Kansu´nun şiirindeki eğitimci modelinin eksikliğinde ve ben göremeyeceğim ama ben Ceyhun Atif Kansu´nun şiirlerindeki öğretmenlerle ilkokulu okudum benim babamda öyle babam ortaokul mezunu idi ama diploma ile kültür arasındaki farkı Kayseri´de en iyi kanıtlayan kişiydi oku yazda adam ol diye okuduk Ahmet Hilmi güçlünün alfabesini oysaki adamlığın okumayla olmadığını ne zaman anlatırız çocuklarımıza
