Ordu Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi 3. sınıf öğrencisi olan balerin Ceren Özdemir 20 yaşında hayatının baharında tek suçu katili ile o anda evinin önünde olması idi. Tek neden bu.. Sadece aynı anda aynı yerde olmak onu sonsuzluğa uğurladı.. Hepimiz tüm Türkiye Ceren’in ölümüyle, şaşkınlıkla acıyla sarsıldık.. Allah rahmet eylesin nur içinde yatsın mekanı cennet olsun. Ailesine sabırlar diliyoruz.. Ve sözün bittiği yerdeyiz. Son günlerde yaşanan cinayetler, katliamlar hepimizin psikolojisini bozuyor.. Hayatımız neredeyse bilgisayar oyunu gibi… Birileri vuruyor, kırıyor, çalıyor öldürüyor, yaralıyor, yakıyor, pusu kuruyor sanki sanal dünyada level atlıyorlar atlamak istiyorlar gibi yaşanıyor.. Kendilerini gerçeklikten uzak sanal dünyada hissediyorlar galiba game of the play yani maalesef bazılarımız için oyun tekrar etmiyor… Yolda yürürken, dolmuşa binerken birilerinin sürekli şiddetine maruz kalmak biz neyiz ne ara böyle olduk bu işin sonu ne olacak sorusunu akla getiriyor.. İnsanın en temel ihtiyacı olan güven duygusu, kendini güvende hissetmek evde, okulda, işyerinde, sokakta…Nasıl olacak kim sağlayacak.. Başka analar ağlamadan ne yapılacaksa bir an önce önlemler alınmalı… Herkesin başına bir güvenlik gücü dikmemiz mümkün olmasa da eğitim, yasalar, insani gelişim sürecimiz , olayları anlama algılama yetimiz uzmanlarca analiz edilerek en kısa sürede bir seferberlik başlatılmalı diye düşünüyorum.. Toplumu kadın erkek diye bölmeden, ayrıştırmadan insani yanımızı sevgimizi, saygımızı, hoşgörümüzü ön planı çıkararak elimizden geleni yapmalıyız… Bireysel olarak önce kendimizden başlayarak çekirdek ailemiz, yakın çevremiz toplumumuz için değerlerimizi güçlendirerek aşılamaya başlamalıyız…. Ceren’in annesi Güfer Özdemir; “Benim terk bir isteğim var, benim ciğerim yandı, hiçbir annenin ciğeri yanmasın. Eğitim sistemi düzelsin, sevgi tohumları eksinler. İnsanlara nefretle bakılmasın. Böyle canileri de toplasınlar, böyle potansiyelleri de toplasınlar. Hiçbir anneyi yakmasınlar. Bizim başka yerimiz yok, bu Türkiye'de yaşayacağız. Hep birbirimize sevgi ve saygı ile bakalım. Belki saygı tohumları olsaydı bunlar yaşanmazdı. Benim çocuğum bu şekilde seçilemezdi. Sevgiyle yaşadı, sevgi ile gitti benim yavrum. Hak etmedi, benim yüreğim yanıyor. O cani de cezasını çeksin. Hepimiz bir olalım, bulalım benim başka diyecek bir sözüm yok, tek isteğim bu. Benim gibi kimse yanmasın. Silah ve bıçak vermesinler ellerine.’’dedi. Hepimiz bir olalım birlik olalım kötünün yanlışın karşısında… Yaşam serüveninde birbirimiz için tüm canlılar için iyi olalım koruyup kollayalım… Herkes taşın altına elini koymalı….
Sevgiyle kalın hoşçakalın…
