İnsanoğlu ilk insandan bu yana kavgalarını hep sürdürmüştür. Bir kere yapısında tatminsizlik, çekemezlik, gıybet, kin ve nefret vardır. Aslında çarpışmalar, savaşlar, kıskançlıklar hep var olagelmiştir. Dağdan gelip bağdakileri kovanlarında çokluğu içinde, bu arada göçmenlerinde çokluğu dikkate alınırsa, NE BU YORGAN GİDER, NE DE KAVGA BİTER! Çanakkale savaşını göz önüne getirdiğimizde savaşan herkesin bu olaylardan mutlu olduğu söylenebilir mi? Aradan seneler geçse de bu savaşlarda olanlar anlatıla anlatıla bitmez. Hele ulu önder ATATÜRK´ÜN burada ölmüş olanlarla ilgili sözler tarihe geçmiştir. ARTIK BURADA YATANLAR BİZİN ÇOCUKLARIMIZDIR demesi ne güzel bir ifade tarzıdır!