Çok zor insan olmak... Veya insan olarak sayılmak . Biran geliyor ki kendini bile sınırlamaya biliyorsun. Sana git bir daha gel diyorlar. Gidip gelene kadar çok sular geçiyor köprünün altından. Adetlerini törelerini unutuyorlar... Seni unutuyorlar... KİMDİ BU ADAM DİYORLAR... Bir an için kim olduğunu, o bölgeye bile ait olmadığını düşünmeye başlıyorsun. Velhasıl insanca, ÇILDIRMADAN yaşamak çok zor. Yaşlandığını ... Bir ayağının çukurda olduğunu sen fark etmezsen bile farkettiriyorlar. Ne kadar acı değil mi? Bayağı da düşündürücü... Bir gün ŞU GİDEN KİM DİYECEKLER... Arkandan ALLAH RAHMET EYLESİN diyen olursa ne güzel... Aksi takdirde BİR VARMIŞ BİR YOKMUŞ grubuna sen de kapılmış ve de katılmış olacaksın!
