İşte bizim Avrupa´ya ilk işgücü (Almancı!, Gastarbeiter!) ihracımız bu yeniçeri idi! Genellikle tutsak düşen Türklerin şansı bu yeniçeri gibi böyle yaver gitmezdi, daha doğrusu tutsak alındıkları olmazdı, öfkeli köylüler ya onları hemen öldürürler ya da derin bir uçurumdan aşağı hemen atarlardı. Aşağı Avusturya´da Pittental´da ??Türkensturz´´ (Türk uçurumu) ve Piestingtal´da, Pernitz´de ?´Türkenloch´´ (Türkler çukuru) gibi yer adları böyle olayların tanıkları gibidir. Akıncılar Tuna´nın güneyinde hemen her vadiye dalmışlardı ve her yerde de atlısı yayası, köylüsü kentlisi, avcısı oduncusu onlara karşı çıkmış, tuzaklar kurmuş, pusuya düşürmüş veya doğrudan üzerlerine saldırmıştı. Bu sefer esnasında Ybbsitz kasabasından sonra akıncılar Ybb ırmağı kıyısında Waidhofen kentine saldırırlar. Kentin kalesi iyi tahkim edilmişti. Kenti savunan halk, üzerlerine atılan alevli oklar yağmur gibi yağdığı halde sinmemiş, aksine bir karşı saldırıyı göze almıştır. Bunun için en önde tırpan yapan demirciler çırakları ile birlikte yer almış, oduncular ve kömürcüler de saldırmıştı. Akıncılar bu çarpışmada sadece savaşçı değil, at ve silah da kaybetmişlerdi. Bu olayın anısına Waidhofenliler heybetli bir kule yaptırmışlar, üstüne de olup bitenleri anlatan bir yazıt koymuşlardır. Bundan dolayı demirci çırakları sokaklarda gösteri yürüyüşü yapma imtiyazını elde etmişlerdi. Loncalarının yıldönümünde savaş havaları ile caddelerden geçerler, bu sırada halk da onlara armağanlar verir ve ikramlarda bulunurdu. Bu görenek 486 yıldan beri sürüp gitmektedir. Ne var ki gösteri yürüyüşü şimdi pek mütevazı bir hal almıştır, çünkü törene katılacak demirci sayısı azalmıştır. Bu törenlerde kafilenin başında bir demirci ustasıyla iki ulak yürür, hep birlikte eski savaş narasını haykırılar: ??Tanrı adına davranın, Türkler geliyor!´´ Üç yıl önceki Viyana kuşatmasına (1529) oranla 1532 yılında yapılan bu sefer hemen hemen tümüyle unutulmuştur. Pek hatırlanmaz? Viyana´ya yapılan dördüncü sefer 1663-1664 Uyvar Seferi idi... Bu sefer esnasında yapılan 1664 St Gotthard ? Mogersdorf muharebesidir ki bizdeki bütün büyük tarihçiler (İsmail Hakkı Uzunçarşılı´dan İsmail Hami Danişmend´e kadar) üç-beş sayfalık (bir kaç sayfası da bu muharebenin krokisidir) yazı ile ?´yenildik´´ diye bitirirler... Ben bu muharebe üzerine iki yıl çalıştım.. Bütün Avusturya kaynaklarını, bütün Türk kaynaklarını taradım. Muharebe alanını Viyana ve Graz üniversitelerinden tarihçilerle ve Avusturya Ordusunun askerî tarihten sorumlu bir generaliyle adım adım dolaştım... Sonunda uzun bir yazı ile belgeleriyle yenilmediğimizi ortaya koydum. İki ulusal dergide de bu yazımı yayınladım... Viyana´ya yapılan beşinci sefer ise bildiğimiz 1683 seferidir... Ancak tarihçilerimizin bu sefer hakkında bildikleri de buzdağın üstü gibi tüm gerçeklerin sadece yüzde onu gibi bir orandadır... Bilmediğimiz ve yanlış bildiğimiz o kadar çok şey var ki! 1683 seferi de çok uzun ve hazin bir hikâyedir? Ahh ´´Tarih Baba´´ ah!.. Sen neler söylersin sen!..
