Aklımın erdiği yıllar Türk atletizmi dendimi aklıma ilk gelen isimler uzun mesafeli koşuda İsmail Akçay, Hüseyin Aktaş Yüksek atlamada aşkın tuna çocukluk yıllarımda gazetelerde atletizmin haber kaynakları idi. Sonraki yıllarda Velli Ballılar arkasından Süreyya Ayhanlar Olimpiyatlarda bir birincilik ardından ikinci gelen şükür namazlı dopingciler sonunda hepsi teker teker aldıkları madalyaları iade ettiler. Devletten aldıkları ödüller yanlarına kar kaldı. Federasyon baktı olmayacak devşirmelerle yola devam kararı aldı bu günlerde gazetelerde TV´lerin spor programlarında Türk milli atletizm takımının Avrupa üçünçülüğü tarihi başarı olarak Türk halkına haber verilmekte. Atletlerin hiç biri Türk kökenli değil antrenörleri hiç değil ama üzerlerindeki forma Türk milli takımının ne kadar sevinelim bilmiyorum devlet ne iş yapar federasyon neyle uğraşır Türkiye dünya atletizmin neresinde anlamak mümkün değil. Nevin yanıt Avrupa da derece yapıyor. Devlet Mersi´nde şahısa özel Nevit Yanıta pist inşa ediyor. Kısa süre sonra Nevit Yanıt büyük bir ceza yiyor Süreyya Ayhan büyük işler başarıyor parsayı topluyor devleti ve dünya atletizm örgütünü karşısında görüyor. Atlezmden men ediliyor yani anlamak mümkün değil. Şu an spor yatırımları ödeneksizlikten beklemeye alınmış devlet değişik illerde yapılan müsabakalarda kulüplere okullara ödenek bulamadığından ödeme yapamıyor. Biz devşirme atletlerin başarısıyla onur duyuyoruz valla deveye sormuşlar boynun niye eğri oda demişki nerem doğruki devşirme atletlere geldikleri ülkelere milyon dolarlık tazminatlar veriliyor. Türkiye adına yarışmaları için kendi sporcusu ödeneksizlikten yerinde sayıyor bir terslik varda nerede anlamadım cehaletime verin abilerim ablalarım
