Gönül dostlarım, İnanın Ruhun Güzelliğine aykırı güzellikler hiç bir zaman etkilememiştir beni hayatta... Sürekli, devamlı biriktirmek istiyoruz.. Yiyemeyeceğimiz kadar erzak, giyemeyeceğimiz kadar kılık kıyafet, kullanamayacağımız kadar eşya, oturamayacağımız kadar ev.. İhtiyaçlarımızın olduğu kadarıyla yetinemiyoruz.. Gözlerimiz midelerimizden, arzularımız ihtiyaçlarımızdan daha büyük.. Aç gözlülüğümüzü ılımlı hale getiremedik bir türlü...İnsan ömründen daha çok borç biriktirir hale geldi.. Bazen de elinde olan ama fark etmediği nimetleri hoyratça harcayıp duruyor.. Tüketmeye de çok meraklıdır İnsan.. Biriktirdiği paranın, malın mülkün, eşyanın yanında zaman tüketir, söz tüketir... Benlik biriktirirken, benliğini tüketir... Sofraya koyabildiğimiz bir tas çorbanın, bir bardak çayın, zeytine ve ekmeğe ulaşabilmenin bir zenginlik olduğunu ne zaman görüp fark edeceğiz.. Bir evi muhabbetle, sevgiyle, kanaatle döndüren bir kadının, akşamları evine gelen, ekmek getiren, eline sağlık diyen bir erkeğin, zenginlik olduğunu ne zaman görüp anlayacağız?.. Sormak isterim acaba; İnsan Ruhunun güzelliği en büyük " ZENGİNLİK " değil midir?... İhtiraslardan uzak kalma dileğiyle, sağlıkla, sevgiyle, mutlulukla...
