Bu safhadaki Türk Alman ilişkilerinde gerçek Alman kültürü, Kant, Schiller, Hegel ve Feuerbach gibi gerçek Alman edebiyatı klasiklerinin temsilcileri, gerçek Alman bilimi ve tekniği Osmanlı´ya gelmemişti. Bu anlattıklarım geçen yüzyıla aitti? Gelelim yaklaşık yüz yıl sonrasına; 1990´lara.. 1989 sonrasında dünyada büyük değişiklikler yaşandı. Her şeyden önce Alman birliği gerçekleştirilerek Almanya yeniden birleşti, Sovyetler Birliği dağıldı, Eski Yuygoslavya´da bir iç savaş yaşanıldı. Avrupa Ekonomik topluluğu yapı değiştirerek politik bir birlik haline dönüştü. Basında çok sayıda uzmanlarca her şeyin değiştiği yorumları yapıldı. İngiliz filozof Arnold Toynbee´nin daha 1940´lı yıllarda öngördüğü gibi dünyanın ideolojik ayırımı sona erdi ve onun yerine birçok başka ayırımlar ve problemler su üzerine çıktı. Uzun zaman Avrupa´nın ekonomik gücü olan Almanya şimdi de bir politik, bir siyasi güç haline gelmektedir. Avrupa Birliği´nin bütçesindeki Alman payı İngiliz payından üç kat daha fazla, İngiliz ve Fransız payının toplamının iki katından daha fazla hale gelmiştir. Almanya dünyada Çin´den sonra ticaret fazlası veren ikinci ülkedir. Almanya bugün kanatlarını Polonya´ya, Macaristan´a, Çek´lere, Baltık devletlerine, Ukrayna´ya, Rusya´ya ve eski Sovyetler Birliği ülkelerine, doğuya doğru germektedir. Daha açıkcası bugün Almanya Orta Avrupa´ya, Doğu Avrupa´ya, Baltık ülkelerine ve Balkanlara bütünüyle hakim olmak üzeredir. Almanya´nın yükselen gücünden kimsenin şüphesi olmazken Avrupa Birliği, iç güç dengelerindeki ve diğer büyük güçler ve devletlerle olan ilişkilerdeki davranış şekliyle ilgili olarak henüz tam olarak yerine oturmamış ve Avrupa Birliği´nin jeopolitik ilgileri henüz tam olarak tanımlanmamıştır. Maliye, ortak dış ve ortak savunma politikaları konularındaki problemlerini henüz çözemeyen Avrupa´da güçlü bir Alman desteği olmaksızın güçlü bir Avrupa Birliği´nden bahsedilemez. talyan yazar Angelo Bolaffis´in söylediği gibi Avrupa´nın kaderi yine Almanya´ya bağımlı hale gelmişti. İngiltere´nin AB´den ayrılmasının diğer nedenler yanında esas nedeni de AB´nin artan bir şekilde Almanya hegemonyasına girmekte olduğunun korkusu olduğu değerlendirilmektedir. Almanya ? Rusya ilişkileri ise tarihin hiçbir döneminde olmadığı kadar iyi durumdadır. Deli Petro zamanından beri devamlı savaşlara, ihanetlere ve derin ideolojik ayırıma rağmen Alman ? Rus ilişkileri sürekli gelişebilmiştir. Büyük Katharina zamanında binlerce Alman Rusya´ya göç etmişti. Marks, Engels, Tolstoy ve Pasternak bu karışımın bir ürünüydüler... Son kırk yıldan beri Almanya ve Rusya derinden birbirilerine bağlanmaktadırlar. Rusya´nın da Avrupa politikasının merkezini ise Almanya oluşturmaktadır. Bu çerçevede Alman ? Rus tarihinin iki öğretisi vardır; Birincisi, Almanya´nın Rusya ile mümkün olduğunca iyi ilişkiler tesis ettiğidir. İkincisi ise, Almanya´nın mümkün olduğunca Rusya´yı Avrupa´dan uzakta tutmak istemesidir. Orta Doğu ve Kafkasya Almanya için bir güvenlik kuşağı teşkil etmektedir. Ortadoğu, Kafkasya ve Orta Asya´nın Alman jeopolitiği içerisinde düzenlenmesinde İran´ın ve Suriye´nin çok özel bir konumu vardır. Körfez´de ve özellikle İran üzerinde etki sahibi olmak Almanya için çok önemlidir. Bu nedenle Almanya İran´dan, Suriye´ye, Tunus´a, Cazayir´e ve Fas´a kadar olan bölgede aşırı da olsa İslami gruplarla hep yakından ilgilenmiştir. Kaplan grubundan FETÖ grubuna kadar bütün dinci cemaatler hep Almanya´da üslenmişlerdir. Bugün de bu grupların Almanya´da yuvalanmaları tesadüf değildir. Alman araştırmacı Peter Scholl-Latour´un güzel bir kitabı vardır; ?´Das Schlachtfeld der Zukunft: Zwischen Kaukasus und Pamir.´´ (Geleceğin Muharebe alanı: Kafkasya ve Pamir arası). (Peter Scholl-Latour, Goldmann Verlag, April 1998) (Peter Scholl-Latour 2014 yılında vefat etti. Yazarın ne bu kitabı ne de başka kitapları Türkiye´de yayınlanmadı.) Kitapta özetle diyordu ki yazar; ´´İran ve Afganistan´da dinci bir rejim türemiştir. Kafkasya ve Pamir arası ve Türkiye dâhil bölge ülkeleri tamamen İran ve Taliban cinsi dinci bir akımın etkisine girecektir.´´
