İlkokul yıllarımda her bayram yavrukurt kıyafetlerimle bayrama dalar da okulumu temsilen törenlere katılırdım. İşte bu heyecanı yaşamak var ya bunu yaşayan bilir babam bizlere iyi bir Türk olun derdi çünkü kendisi halkevlerinin Türkçü kanadından gelirdi Türk olmak Atatürk’ün izinde ve Atatürk’ün ilke ve devrimleri babamın olmazsa olmazı idi. Eğer televizyonda bir Türk sporcusu yada bir Türk takımı başarılı olup istiklal marşını okutuyorsa göz yaşlarına hakim olamazdı. Bizler böyle büyüdük
Hele ki çocukluk yıllarımdaki 23 nisan bayramlarımız. 23 Nisan bayramı gelmeden bir ay öncesi hazırlıklar bütün okullarda başlar her okul çeşit çeşit kıyafetlerle törenlere hazırlanır kimisi efe kimisi mermi taşıyan analar kimisi cephede çarpışan askerler. Yani bütün öğretmenler 23 nisanları daha çok nasıl renklendiririz heyecanını yaşarlardı bir ayrıcalıktı yirmi üç nisanlar askeri bandonun itfaiye bandosunun önünden geçip protokolü selamlamak daha sonraki yıllarda Atatürk stadında yapılan 23 nisanlar unutulur mu…
23 nisan dünyadaki ilk ve tek çocuk bayramı şükür ki bu heyecanı iliklerine kadar yaşayarak gelen öz be öz Türküm ne mutlu bana. Şimdi nerede Mustafa Kemalin söylemlerini duysan nerede bir Atatürkçüyle karşılaşsam nerede Mustafa Kemalin resimlerini görsem hep çocukluk yıllarımdaki heyecanı yaşarım ve son nefesime kadarda yasayacağım. Ben bu bayrağı babamdan onurla devraldım ve bu bayrağı çocuklarıma torunlarıma tertemiz ve lekesiz teslim edeceğim . Gazi Mustafa Kemalin deyimiyle de son nefesime kadar ne mutlu türküm diyene söyleminden hiç mi ama hiç vazgeçmeyeceğim.
23 Nisan ulusal egemenlik ve çocuk bayramı Atatürk ilke ve devrimlerinin yılmaz bekçisi bu günün küçüğü yarının büyüğü evlatlarımıza kutlu olsun yine tekrar ediyorum ve ömrümün sonuna kadarda tekrar edeceğim ne mutlu Türküm diyene……
